อยู่กันลำบากแล้วครับคนเรา

อยู่กันลำบากแล้วครับคนเรา

หากจะมองความเป็นอยู่ของคนเราในแทบทุกซีกโลก มักจะมองเห็นความลำบากยากเข็ญให้เห็นอยู่ร่ำไป เพราะบางประเทศนั้นแทบจะไม่เคยเห็นว่า “เขาทำมาหากินอะไรกัน” ในแถบถิ่นประเทศของตะวันออกกลางเรายังมองออกว่า “น้ำมัน” คือปัจจัยสำคัญของภูมิภาค หรือในถิ่นฐานบ้านเราก็ต้องพืชผลทางการเกษตร อันนี้ก็ยังพอรับได้ พอมองสูงขึ้นไปอีกนิด ทั้ง ญี่ปุ่น เกาหลี จีน เหล่านี้คือแหล่งผลิตความสุขในครัวเรือนของจริงในปัจจุบัน แต่มีที่แห่งหนึ่งเขาทำมาหากินอะไรถึงได้มีเงินมีทองมาทดลองอาวุธทำลายล้าง ที่หลายๆ ประเทศกำลังขนลุกขนพองกันอยู่

ประเทศที่อยากจะเขียนถึงคือ “เกาหลีเหนือ” ดินแดนแถบนี้เป็นส่วนหนึ่งของ “พญามังกร” หรือ “จีน” หากเรามองย้อนหลังกลับไปเมื่อ 40 ปีก่อน คงจะพอรับได้เมื่อจีนเองก็ไม่ต่างอะไรกับเกาหลีเหนือนัก แต่พอจีนขยับกายย้ายไปเป็นประเทศที่มั่งคั่งประเทศหนึ่งของโลก จะด้วยวิธีใดก็ตาม เขาก็เดินหน้าสร้างความเจริญของเขาไปอย่างที่เราเห็น พอหันมาดู “เกาหลีเหนือ” เขาทำมาหากินอะไร ถึงได้มีเงินมีทองมาประดิษฐ์คิดค้นบรรดาระเบิดที่สามารถปล่อยไปสอยที่ใดก็ได้บนโลก

เอายังไงกันดีพวกเรา คงต้องนั่งทำตาปริบๆ เวลาเห็นจรวดพุ่งข้ามหัวไปมา เวลาพี่แกเกิดรบพุ่งขึ้นมาจริงๆ แล้วผู้นำทั้งสองประเทศที่เรารู้ๆ กันมันเป็นเรื่องที่แปลกมาก “คือผู้คนเลือกของแปลก” โดยไม่คิดถึงอนาคตของ “โลก” ในเวลาถัดมาอย่างที่เรารู้กัน คนดีคนปกติอย่างเราๆ ท่านๆ มันจะอยู่กันอย่างไรให้เกิดสุขกับสภาวะความบ้าบอของผู้นำที่เลือกกันเข้ามา แล้วบ้านเมืองเราที่กำลังจะมีการเลือกตั้งหาผู้นำมาบริหารประเทศ ขออย่างเดียวอย่าให้เป็นพวก “บ้าบอ” อย่างที่แล้วมาก็แล้วกัน

ครูไก่ ลำพอง ดวงล้อมจันทร์