สายใยสองภพ : ความรัก คือลมหายใจ
สายใย สองภพ
ก่อนอื่นผู้เขียนต้องขอออกตัวก่อนว่าผู้เขียนเองมิใช่นักประพันธ์ หากเป็นคนธรรมดาที่เข้ามาศึกษาธรรมะเป็นเวลา 15 ปี วันหนึ่งผู้เขียนมีโอกาสเดินผ่าน “บ้านวรรณกรรม” พบหนังสือซึ่งมีผู้เขียนในดวงใจ “ทมยันตรี” คุณหญิงวิมล เจียมเจริญ เขียนแค่ประโยคสั้นๆว่า “วันหนึ่งนวนิยายอาจกลายเป็นวรรณกรรมที่เหลือทิ้งไว้ เราจากไปแสนนานแค่ไหนก็ตาม สิ่งเหล่านั้นจะดำรงอยู่ในหัวใจของผู้อ่านเสมอ” จุดประกายฝันอันบรรเจิดให้ผู้เขียนและด้วยพลังแห่งรักและความเมตตานี่เองจับมือผู้เขียนให้บันทึกเรื่องราวของ ความรักความเมตตาอันยิ่งใหญ่ ด้วยหัวใจที่ปิติยินดี ตามแนวเขียวตามสติและปัญญาเท่าที่ผู้เขียนจะมี ด้วยผู้เขียนคิดว่าชีวิตต้องสร้างด้วยความรัก ชีวิตอยู่ไม่ได้หากปราศจากความรัก ความรักจึงเป็นเสมือนหนึ่งอาหารใจสร้างชีวิตทำทุกชีวิตให้สมบูรณ์ “สายใย สองภพ” จะแฝงด้วยพระธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ เดินทางสายกลาง “สายใย สองภพ”จึงเป็นธรรมนิยายรักอมตะ สองภพ ที่ผู้เขียนตั้งจิตอธิษฐานเขียนขึ้นเพื่อเป็นธรรมทาน
หากบุญกุศลใดๆที่เกิดจากการเขียน ธรรมนิยายรักอมตะ อิงพระพระพุทธศาสนา “สายใย สองภพ”นี้ ขอน้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆเจ้า พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม บิดา มารดา ครูบาอาจารย์ เทพยดาฟ้าดิน 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน 14 ชั้นบาดาล บูรพกษัติรย์ไทย วีรกษัตรี พระโอรส พระธิดาทุกๆพระองค์ ตระกูลปู่ ตระกูลย่า ตระกูลตา ตระกูลยาย ตระกูลพ่อ ตระกูลแม่ ตระกูลพี่ ตระกูลน้อง ตระกูลหลาน ตระกูลเหลน เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ฯลฯ
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4
สมเด็จพระปิยมาวดี ศรีพัชรินทรมาตา (เจ้าจอมมารดาเปี่ยม)
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5
สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี
พระสุนทรโวหาร
ท้าวสุรนารี
ขอขอบคุณ บิดา มารดา ครูบาอาจารย์ ผู้ซึ่งประทานแสงสว่างในทางธรรมให้แก่ข้าพเจ้า
หากมีความผิดพลาดทั้งมวลผู้เขียนขอน้อมรับไว้แต่ผู้เดียว
มณีจันทร์ฉาย
ความรัก คือลมหายใจ
ความรักเกิดขึ้นมาพร้อมๆกับลมหายใจ ความรักจึงยิ่งใหญ่และเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ทำให้ผู้ที่มีความมั่นคงในความรักเกิดความหาญกล้าที่จะเดินทะลุกำแพงที่ขวางกั้นได้ โดยปราศจากความกลัว การเดินทางของความรักเช่นนี้จึงงดงามเห็นถนนที่ชัดเจน ใสสะอาดและท้าทาย แต่ละวินาทีเล็กๆของการเดินทางอย่างเข้าใจ ด้วยมั่นใจในความรักแท้จึงรู้สึกอิสระผ่องใสไม่ขุ่นมัว เดินทางในความรู้สึกที่อ่อนโยน เดินทางไปข้างหน้าตามการเลื่อนไหลของกาลเวลา เดินทางอย่างมีความหวัง ความหวังจึงเป็นพลังใจให้ไม่เกรงกลัวต่ออุปสรรคใดๆ เพราะอุปสรรคไม่ใช่ศัตรู แต่กลับเป็นสิ่งท้าทายความสามารถ ความดีงามที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจ ความหวังจึงเป็นตัวประคับประคองให้ก้าวเดินได้อย่างไม่หยุดยั้ง ความหวังรออยู่ข้างหน้า การเดินทางจึงไม่รู้สึกว่างเปล่า เคว้งคว้าง เสมือนหนึ่งวาดความเป็นจริงได้อย่างชัดเจน แจ่มกระจ่างเท่ากับจิตใจที่เปิดกว้างของตัวเราอย่างเต็มใจ แม้จะต้องเผชิญกับการเดินทางที่ต้องอดทน และต้องข้ามพ้นแบบไม่เกรงกลัวต่อความหนาวเย็น สายฝน แรงลม หรือแสงแดดอันแผดเผา ซึ่งการเดินทางที่แท้จริงแล้ว ต้องไม่หยุดยั้ง และมีการเติบโตอย่างต่อเนื่องเหมือนกระแสน้ำที่ไหลไปข้างหน้า ไหลลงไปเรื่อยๆแม้จะเผชิญกับโขดหิน เนินดิน มันก็จะหาทางลัดเลาะแทรกไหลข้ามไปเป็นแนวทางสู่ความสำเร็จ ถึงแม้บางครั้งจะรู้สึกท้อแท้บ้าง เดินหกล้มบาดเจ็บบ้าง แต่มันก็แค่แว้บเดียว เป็นแค่การทดสอบใจ แท้จริงแล้วเป็นการเรียนรู้อันยากยิ่ง มันคือเพื่อนแท้สำหรับผู้หาญกล้า
ความรักอันเกิดจากสัญญาณข้ามภพข้ามชาติ นาฬิกาแห่งวันเวลา ติ๊กต๊อก…ติ๊กต๊อก..กาลเวลาที่เคลื่อนเลื่อนไหลมาบรรจบ สองภพ ตรงกันเป็นอัศจรรย์ยิ่ง สายใย สองภพ อสงไขยเวลา เหนือความรักใดๆคือเมตตา ความรักความเมตตาอันยิ่งใหญ่จึงเกิดขึ้นในบรรณโลก
ขอความรักอันมั่นคงในใจเรา จงเป็นพลัง เป็นความหวัง ได้อยู่ร่วมเรียงเคียงคู่กันนิรันดร
มณีจันทร์ฉาย