กอล์ฟ กับการคิด บวก

กอล์ฟ กับการคิด “บวก”

“กอล์ฟ”เป็นกีฬาชนิดหนึ่งที่สามารถจะบอกอะไรได้หลายสิ่งหลายอย่างที่ว่าเรื่องของ “มนุษย์” เรานี่แหล่ะ ความจริงยังมีกีฬาอีกมากมายที่จะบอกได้ว่า “อะไรคือแก่นแท้ของกีฬานั้นๆ” แต่กอล์ฟเนี่ยหากใครได้โดดลงมาลุยในยุทธภพของวงสวิงแล้ว บางทีกีฬานี้แหล่ะมันจะทำให้เรามองเห็นตัวเราได้ทะลุปรุโปร่งมากกว่ากระจกเงาที่เรามองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนี้นะ อยากจะบอกว่าช่วงเวลาที่เราออกรอบนี่แหละคือ “สวรรค์และนรก” ที่อยู่ใกล้นิดเดียว ส่วนใครจะผ่านด่านใดออกไปได้ลองสำรวจตัวเองดู แล้วเราอาจจะพบกับแสงสว่างของชีวิตขึ้นมาได้เหมือนกัน

ความจริงครูไก่เองเติบโตและทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยแวดวงของกีฬาล้วนๆ นับแต่วัยรุ่นที่ชอบความเร็วบนท้องน้ำกับเรือหางยาว ผมหลงใหลในเสียงเครื่องยนต์ หรือแม้กระทั่งกลิ่นของเชื้อเพลิงที่ใช้ รวมถึงเครื่องไม้เครื่องมือที่ต้องนำมาจัดการกับเครื่องยนต์ที่เราแต่งมาลุย สุดท้ายปลายทางก็ต้องหยุดอย่างถาวรด้วยการจบชีวิตของนักขับมือ 1 ของค่ายเรา…แต่เรื่องของความที่ยังชอบ “กีฬา” มันก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวเราอยู่ตลอดเวลา

แต่ช่วงนั้นฝีไม้ลายมือที่เป็นหนึ่งในการใช้ “อาวุธปืน” ลูกซอง กับการยิงนกขณะบินก็เนียนสุดๆ ขนาดยิงแล้วนกไม่ตาย แต่คนเกือบจะไปนรกด้วยเหตุที่ปืนระเบิดกลางกระบอก เหลือแค่ปะกับปืนก็ยังไม่เลิก สุดท้ายเกิดกลัว “นรก” ขึ้นมา ถึงเลิกเด็ดขาด แต่ก็ทราบดีว่าชีวิตที่เราเคยเอาเขามากำลังรอเราอยู่ที่ไหนสักแห่ง รอเวลาที่เราจะไปเท่านั้นเอง

ต่อมาก็ “เทนนิส” กีฬาที่เล่นแบบสุดตัว ถึงแม้จะมีความล่าช้าในการเข้าวงการแต่ก็สนุกสนานและพัฒนาไปแบบก้าวกระโดด แล้วก็เป็นกีฬาที่ทำมาหารับประทาน สร้างชีวิตถึงปัจจุบัน พอแข่งมากเข้าฝึกมากเข้า มันทำให้เรารู้ว่า “สมอง” นั่นคือจุดหลักของกีฬาทั้งหลายทั้งปวง สมองความจริงก็เป็นแค่อวัยวะหนึ่งของตัวเราเท่านั้นเอง หากแต่เจ้านี่แหละมันคือจุดรวมของความคิดความอ่านของเรา จะดีจะเลวก็นี่เลย จากชีวิตที่ผ่านมาครูไก่รักชีวิตที่จะเดินแบบนักเลงก็คงจะเลวแบบหาตัวจับยาก หรือไม่ก็คงเข้าคุกเข้าตารางแบบไม่ต้องเห็นเดือนเห็นตะวันกันเลย…     ทีนี้พอชีวิตหันเหเร่เข้าหา “กอล์ฟ” สมองก็เป็นแกนหลักกับกีฬาตัวนี้เช่นกัน…เริ่มตั้งแต่คิดจะไปออกรอบเล่นกอล์ฟ หากเรามีความอยากจะเล่น จะด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม จะด้วยได้วงสวิงที่โดนใจมาแล้ว หรืออาวุธชุดใหม่ หรือหัวไม้ตัวใหม่ที่ว่ากันว่าไกลสุดลูกหูลูกตา จะด้วยอะไรๆ ที่ว่ามานั้นคือความคิดในทาง “บวก” แม้ขณะที่เรากำลังตะลุยอยู่ในสนามจะดีเลิศหรือเลวสุด สมองก็ยังเป็นแกนหลักของการเล่นเจ้ากีฬานี้นะครับ

อันที่จริงระบบการคิดแบบ “บวก” เนี่ยมันจะเกิดกับใครก็ได้ที่อยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิม อยากมีอนาคตที่มีความสุข แต่นั่นคือเรื่องที่จะเกิดขึ้นอนาคตที่จะต่อเนื่องอีกยาวนานนัก หรือจะเรียกได้ว่าตราบใดที่ยังมีลมหายใจ เราก็จะมีความหวังอยู่เสมอ นี่คือแนวทางเช่นที่ว่านี้ เราสามารถจะย่นย่อเอามาเป็นพลังความคิดในการเล่นกอล์ฟของเรา การจะขยับขยายความคิดที่เป็นทางลบในการออกรอบนั้นเป็นความผิดมหันต์ เพราะเมื่อใดที่เราขยายแนวความคิดในทางลบมากยิ่งขึ้น พลังใจในการเล่นก็จะหดหายไปด้วยเช่นกัน อยากจะบอกว่าเมื่อใดก็ตามที่เกิด “นรก” แบบนี้ขึ้น จงเร่งขจัดออกโดยเร็ว โดยคิดถึง “ความรู้สึกที่ดี” ที่เราเคยทำได้ในครั้งกระไหนก็ช่างพยายามหาให้เจอ แล้วเชื่อมต่อกันให้ได้ รับรองว่าอะไรๆ ก็จะดีขึ้น แต่ต้องลืมความทุกข์ทั้งหลายทั้งปวงให้ได้ ถึงแม้จะไม่หมดก็ต้องให้เหลือน้อยที่สุดนะครับ

สรุปว่าการแผ่ขยายความทุกข์อันเกิดจากความผิดพลาดของเราเองนั่นคือสิ่งที่ต้องรีบขจัดปัดเป่ามันออกไปโดยเร็วจะด้วยวิธีไหนก็ตาม จะเป็นกลยุทธ์ที่มีอยู่ในระบบหรือไม่เคยเกิดขึ้นเลยก็ตาม หากมันได้ผลก็จงรีบทำซะ แล้วก็ทำให้เป็นประจำเสียด้วยนะครับ ในส่วนตัวผมเองเมื่อใดที่ต้องไปออกรอบแบบไม่เต็มใจนักเรื่องแรกที่ต้องทำคือ “ในระยะทางที่ไปมีอะไรอร่อยๆ บ้าง” จะทานก่อนหรือกลับมาจากภายหลังเล่นจบก็พอจะมีกำลังใจในการเล่นอยู่บ้าง ซึ่งก็ได้ผลมากในตัวผมเอง แต่สำหรับคนอื่นอาจมีอะไรที่แปลกแหวกแนวกว่าที่ผมว่ามาก็ถือเป็นแนวทางที่ดีครับ…อย่าลืมไม่ปล่อยให้ความคิดในทางลบมันมีอำนาจเหนือเราสักเสี้ยววินาที หรือถ้ามีขจัดไปให้เร็วที่สุด รับรองผลครับ

ครูไก่ ลำพอง ดวงล้อมจันทร์