รักษ์แม่ปิง

รักษ์แม่ปิง

ผมมาจากพื้นฐาน พ่อ-แม่ ที่ไม่ได้ร่ำรวย หรือจะเรียกว่ายากจน ก็ไม่ขัดเขินอะไรนัก

50 กว่าปีก่อน มหาวิทยาลัยที่เรียนจะพาไปเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่… แต่นักศึกษาต้องช่วยค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆ ขนาดเล็กๆน้อยๆ ผมยังเก็บเงินนานนับหลายเดือน

ไปถึงเชียงใหม่… ได้ขึ้นดอยสุเทพ… โอ้โฮ… ประทับใจมากครับ… เห็นดอกกุหลาบดอกโตเท่าถ้วย… เห็นป่าเขียว น้ำตกห้วยแก้ว น้ำไหลแรง

ก็ตั้งใจว่า… เรียนจบต้องมาทำงานเชียงใหม่ จะหาเมียเชียงใหม่สักคน ฮ่าๆ

ไม่สมหวังครับ… จนถึงปัจจุบัน สาวเชียงใหม่ไม่มาสนใจเลยสักคน… งานก็ไม่เคยได้ทำที่เชียงใหม่

แต่พระเจ้าก็ให้มาอย่าง… เก็บเงินผ่อนธนาคาร ซื้อบ้านหลังเล็กๆ ริมคลองชลประทานใกล้ดอยสุเทพได้หลังหนึ่ง ได้พออยู่อาศัยมาจนกระทั่งทุกวันนี้

เชียงใหม่วันนี้ต่างกับเชียงใหม่ 50 กว่าปีมาก

ดอกกุหลาบเล็กลง น้ำตกห้วยแก้วแทบไม่มีน้ำ ป่าไม้บนดอยหลายดอยถูกบุกรุกทำลายจุดไฟเผา จนบางช่วงเวลาชาวเชียงใหม่สำลักควันไฟอยู่กันไม่ได้

บางก็ว่า… ชาวบ้านชาวเขาเป็นตัวการ… แต่ถ้าพูดกันตามตรง… มันก็ผสมปนเปกันหมด ชาวบ้านหน่วยงานรัฐ ข้าราชการบางคน และนักการเมืองผู้มีอิทธิพล

ไม่นานมานี้… ได้มีกลุ่มคนเล็ก กลุ่มหนึ่ง …ได้ตั้งเป็นขบวนการ “รักษ์แม่ปิง” RAK MAE PING ขึ้นมาโดยมีชาวเชียงใหม่ให้การสนับสนุนได้รณรงค์ต่อต้าน ต่อสู้กับการบุกรุกทำลายป่าเขา และการทำลายโบราณสถาน วัดวาอาราม สถานที่สาธารณะ

ยกตัวอย่าง… การคัดค้านหน่วยงานรัฐเอาพื้นที่ลานประตูท่าแพ เพื่อให้พ่อค้าแม่ค้าได้ที่การค้า… การต่อต้านไม่ให้มีการค้าขายหน้าเชิงบันไดนาควัดดอยสุเทพ… การปล่อยปะละเลยของหน่วยงานรัฐที่ปล่อยให้ชาวบ้านบุกรุกเผาป่า และอื่นๆ

สิ่งสำคัญที่สุดคือกลุ่มรักษ์ “แม่ปิง” RAK MAE PING ได้เป็นผู้นำในการปลุกชาวเชียงใหม่… รักหวงแหนแผ่นดินถิ่นไทยงามบ้านเกิดเมืองนอนตัวเองครับ

ความงดงามเช่นนี้ ไม่สนับสนุนยกย่องคงไม่ได้แน่ครับ

หญ้าแพรก