สัพเพฯ กอล์ฟ

บุรีรัมย์ เมืองนี้ไปอีกไกล

บุรีรัมย์ เมืองนี้ไปอีกไกล

ยามนี้หากจะมองเมืองที่เป็นต้นแบบของการทำงานที่เบ็ดเสร็จเด็ดขาดแล้วนั้น คงต้องยกนิ้วให้ “บุรีรัมย์” เขาไป เพราะนอกจากผู้นำของผู้คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวทางการเมืองมานานนับสิบๆปี สามารถพลิกเมืองเล็กๆที่มีความน่าสนใจก็เพียงบรรดา “ปราสาท” เล็กบ้างใหญ่บ้างเรียงรายกระจัดการะจายอยู่ทั่วไป แต่สิ่งปลูกสร้างเหล่านั้นหากจะนำไปเทียบเคียงกับสิ่งปลูกสร้างที่พิสดารใน “เขมร” แล้วคงจะยากเทียบเคียง

ความคิดแบบนี้หากเป็นใครที่ไม่สู้ก็คงเหมือนปิดจบหน้าที่ชนิดอยู่ไปวันๆเหมือนพ่อเมืองหลายคนที่มาเพื่อลาจากเมืองแบบไม่เห็นอะไรจะเกิดมรรคเกิดผลตามมา แต่ผู้นำชาวเมืองที่รู้ซึ้งถึงรากเหง้าของผู้คนกลับพลิกเอาเมือง “บุรีรัมย์” อดีตเป็นเมืองเล็กๆมาสู่ความเจริญรุ่งเรืองที่ลูกหลานสามารถฝากความหวังในอนาคตของเมืองได้

จากสนามฟุตบอลของทีม “ปราสาทสายฟ้า” สู่สนามแข่งรถที่สามารถเทียบเคียงกับนานาชาติได้แบบชนิดไม่อายใคร ทำให้ชื่อของเมืองนี้ติดปากติดหูผู้คนไปทั่วทุกทิศทุกทาง ทั้งคนไทยเราเองหรือในดินแดนอื่นไกล วันที่ครูไก่เดินทางไปนั้นเป้าหมายหาได้เป็นสนามแข่งรถหรือสนามฟุตบอลไม่หากแต่เป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่หลายท่านอาจนึกไม่ถึง

สถานที่แห่งนี้นามว่า “เพลาเพลิน” ซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองไปราว 25กิโลเมตร หลายคนอาจคิดว่า “เพลาเพลิน” คือส่วนหนึ่งของผู้นำของเมืองซึ่งความจริงแล้ว สถานที่แห่งนี้เป็นของนักธุรกิจเมืองกรุงที่มองการณ์ในอนาคตของบุรีรัมย์เช่นเดียวกับคุณ “เนวิน” จากพื้นดินที่แห้งแล้งกว่า400ไร่ในอำเภอ “คูเมือง” เธอกลับพลิกพื้นดินกลับเข้าสู่ความน่าสนใจของคนในจังหวัดและพื้นที่ใกล้เคียงมาเยี่ยมชม “เพลาเพลิน” กันชนิดแทบจะไม่มีที่จะยืน…ในฤดูท่องเที่ยวของเมืองนี้

อะไรกันเล่าที่ชักนำผู้คนมาเยี่ยมชมสถานที่แห่งนี้…? เรื่องนี้ก็ง่ายๆครับ “ต้นไม้” เท่านั้นเองครับ หากแต่เป็นไม้ที่นำมาจากทั่วสารทิศของมุมโลก ไม้ดอกไม้ประดับเมืองหนาวที่ถ้าพูดได้ ต้นไม้เหล่านี้คงบอกว่า “อย่าเอาข้าฯไปเลย” ก็มันทั้งร้อนทั้งแล้งแล้วจะอยู่กันยังไง คำตอบคือ “โรงเรือน” ที่สามารถทำให้สภาวะแวดล้อมประหนึ่งแผ่นดินเดิมที่บรรพบุรุษเขาเกิดมา ที่นี่พร้อมทั้ง “อุณหภูมิและความชื้น” ที่เหมาะสมกับต้นไม้แต่ละชนิด…ขนาดที่ครูไก่เดินทางไปนั้นความร้อนนอกรถอยู่ที่40หรือมากกว่านั้น แต่บรรดาต้นไม้ในโรงเรือนกลับมีดอกที่งดงามให้เราได้ยลกันแบบจุใจ

โรงเรือนที่นี่มีถึง5สถานที่ซึ่งแตกต่างกันไป มันทำให้ครูไก่เดินแบบไม่รู้จักเบื่อเอาเสียเลย จาก5โรงเรือนใน5ภูมิภาคของมุมโลก เมื่อออกมาด้านนอกกลับมีความน่าสนใจไม่แพ้กันเพราะต้นไม้ภายนอกนี้เป็นไม้ที่ยากจะสามารถมีชีวิตรอดอยู่ได้ แต่ทั้ง “องุ่นหวาน” ที่พัฒนาสายพันธุ์จาก “อเมริกาใต้” ซึ่งต้นดั้งเดิมที่นั้นจะหาความหอมนั้นยากยิ่ง สุดท้ายไม่ใช่นักวิชาการหรืออะไรทั้งสิ้น หากแต่เป็น “ชาวบ้าน” ที่ตั้งหน้าตั้งตาสร้างผลงานออกมาถูกใจกันทุกคนที่ได้ทดลองชิม เพราะมันทั้งหอมและหวาน เรียกว่าถูกใจ “คุณนายท่านผู้ว่า” เป็นที่สุด…เสียดายที่ “องุ่น” เหลือแต่ “ต้นและเถา” เท่านั้นเอง นั่นเพราะฤดูกาลเก็บเกี่ยวได้จบลงก่อนผมไปเล็กน้อย…เท่านั้นเอง

ความจริงยังมีสวนน้ำที่เด็กๆชอบอกชอบใจ หรือสนามที่เป็นสนามหญ้านุ่มๆเพื่อการแสดง “คอนเสิร์ต” ในช่วงฤดูหนาว นอกจากนั้นยังมีสถานที่เพื่อการ “ประชุมสัมนา” และห้องพักพร้อมเสร็จ…นี่แหละครับทริปที่ครูไก่ต้องการไปรับรู้เมือง “บุรีรัมย์” และ “เพลาเพลิน” สถานที่สุดฮอตของเมืองนี้ไม่แพ้สนามฟุตบอลและรถแข่งนะครับ

แต่เหนือสิ่งอื่นใดนั้นก็คือครูไก่อยากไปเรียนรู้การทำงานของ “เพลาเพลิน” ครับผม มันน่าสนใจนะครับการสร้างแหล่งท่องเที่ยวที่ยากจะคิดว่ามันคงเป็นไปได้ในภูมิภาคแบบนี้ นี่แหละความคิดที่แตกต่างจากคนอื่นมันจะนำมาซึ่งความภูมิใจในความสำเร็จอย่างที่ “บุรีรัมย์” ทำมาก่อนหน้า และ “เพลาเพลิน” ก็ควรจะได้รับเกียรตินั้นด้วยเช่นกัน

ลำพอง ดวงล้อมจันทร์