สายใยสองภพ

คำนำ

ก่อนอื่นผู้เขียนต้องขอออกตัวก่อนว่าผู้เขียนเองมิใช่นักประพันธ์ หากเป็นคนธรรมดาที่เข้ามาศึกษาธรรมะเป็นเวลา ๑๗ ปี วันหนึ่งผู้เขียนมีโอกาสเดินผ่าน “บ้านวรรณกรรม” พบหนังสือของนักประพันธ์ในดวงใจ “ทมยันตี” คุณหญิงวิมล เจียมเจริญ ผู้เขียนได้อ่านแค่ประโยคสั้นๆว่า “วันหนึ่งนวนิยายอาจกลายเป็นวรรณกรรมที่เหลือทิ้งไว้ เราจากไปนานแค่ไหนก็ตาม สิ่งเหล่านั้นจะดำรงอยู่ในหัวใจของผู้อ่านเสมอ” จุดประกายฝันอันบรรเจิดเกิดแรงบันดาลใจให้กับผู้เขียนทันทีและด้วยพลังแห่งความรักและความเมตตาที่เต็มเปี่ยมอยู่ในหัวใจนี่เอง จับมือผู้เขียนให้บันทึกเรื่องราวของ ความรักความเมตตาอันยิ่งใหญ่ ด้วยหัวใจอันปิติยินดี ตามแนวเขียนตามสติและปัญญาเท่าที่ผู้เขียนจะมี ด้วยผู้เขียนคิดว่าชีวิตต้องสร้างด้วยความรักความเมตตา ชีวิตจะอยู่ไม่ได้หากปราศจากความรักความเมตตา ความรักความเมตตาจึงเป็นเสมือนหนึ่งอาหารใจช่วยแต่งเติมชีวิตทำให้ทุกชีวิตสมบูรณ์ “สายใย สองภพ” จึงจะแฝงไปด้วยพระธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ เดินทางสายกลาง ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ สายใยสองภพจึงเป็นเป็นธรรมนิยายรักอมตะ สองภพ ที่ผู้เขียนตั้งจิตอธิษฐานเขียนขึ้น เมื่อยังมีลมหายใจ

หากบุญกุศลใดๆที่เกิดจากการเขียน ธรรมนิยายรักอมตะ อิงพระพระพุทธศาสนา “สายใย สองภพ”นี้ ผู้เขียนขอน้อมถวายเป็นพุทธบูชาแด่พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆเจ้า พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม บิดา มารดา ครูบาอาจารย์ เทพยดาฟ้าดิน ๑๖ ชั้นฟ้า ๑๕ ชั้นดิน ๑๔ ชั้นบาดาล บูรพกษัตริย์ไทย วีรกษัตรี พระโอรส พระธิดาทุกๆพระองค์ ตระกูลปู่ ตระกูลย่า ตระกูลตา ตระกูลยาย ตระกูลพ่อ ตระกูลแม่ ตระกูลพี่ ตระกูลน้อง ตระกูลหลาน ตระกูลเหลน และเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย

ผู้เขียนขอกราบขอบพระขอบคุณ บิดา มารดา ครูบาอาจารย์ ผู้ประทานความรู้ สติปัญญา แสงสว่างในทางโลกและทางธรรมให้แก่ผู้เขียน

หากมีความผิดพลาดทั้งมวลผู้เขียนขอน้อมรับไว้แต่ผู้เดียว

มณีจันทร์ฉาย