Interview

พูดถึงเรื่องกอล์ฟ ถือว่าเป็นสิ่งที่สามารถนำไปคิดต่อได้ว่า เวลาเราต่อสู้กับปัญหา ก็เหมือนกับตีกอล์ฟ แต่ละสนามมีการออกแบบที่แตกต่างกันออกไป

ผมเป็นเด็กลพบุรี ตระกูลผมสายทหารทั้งนั้นเลย (หัวเราะ) พ่อพยายามปลูกฝังให้เป็นทหาร พาไปอยู่ประจวบฯ กับลุง ซึ่งเป็นผู้พัน อยากให้ไปสอบเข้านักเรียนเตรียมทหาร

เป็นการสร้างค่านิยมร่วมให้กับองค์กรได้เป็นอย่างดี ทุกคนมาทำงานแล้วมีความสุข คนมีความสุข พูดคุยกันแล้วจะเข้าใจกันดีขึ้น การสื่อสารระหว่างผู้คนในองค์กร

ผมเกิดที่ จ.นครศรีธรรมราช อ.ฉวาง สมัยก่อนนั้นนับว่ายังเป็นชนบทมาก ยังมีเสือ มีช้าง มาให้เห็นเป็นเพื่อนอยู่บ่อย ๆ (หัวเราะ) ครอบครัวผมเป็นชาวนา ชาวสวน

เกิดและโตย่าน ปู่เจ้าฯ เป็นโซนอุตสาหกรรม มีโรงงานเยอะมาก ตอนเด็กอาศัยอยู่กระท่อมไม้ไผ่ พูดง่าย ๆ เลยว่า ‘จน’ ค่ะ (หัวเราะ) แม่เล่าให้ฟังว่า เราเป็นเด็กงอแง พูดไม่ค่อยจะรู้เรื่อง

ผมเรียนจบมัธยมต้นจากบางปะกง และเข้ามาเรียนมัธยมปลาย ที่กรุงเทพฯ สมัยนั้นผมไม่มีข้อมูลเลยว่าควรจะเรียนที่ไหน บังเอิญได้รู้จักโรงเรียนอำนวยศิลป์ จากญาติ ๆ

เกิดและเรียนที่ กุมภวาปี อุดรธานี จนถึง มศ. 3 ด้วยความชอบเล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ กระทั่ง อ.ประจญ กิ่งมิ่งแฮ เพื่อนพี่ชายของผม เรียนจบจากโรงเรียนการพลศึกษา แล้วมาสอนที่นั่น